Υπάρχει άνθρωπος δίχως φόβους; Σαφέστατα και όχι, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι δε θα υπήρχε ζωή.

«Γράψε μας κάτι, Λευτέρη, για το άγχος. Κάτι για τους φίλους μας. Κάτι για τους ανθρώπους μας που μας διαβάζουν».

Τι ρόλο παίζουν η μοναξιά και οι ανθρώπινες σχέσεις; Μπορεί να είναι η πηγή και η λύση του προβλήματος. Όταν δεν έχουμε ποιοτικές, ασφαλείς, «καλές» σχέσεις, νιώθουμε ένα μεγάλο κενό, έναν μεγάλο πόνο. Και κάπως έχουμε ανάγκη να το καλύψουμε, να γεμίσουμε το κενό. Μια ουσία φαίνεται να μπορεί να βοηθήσει. Μια όμορφη σύνδεση με έναν άλλον άνθρωπο αλλάζει τόσο πολύ τα πράγματα. Ο εγκέφαλος παράγει ενδορφίνες και μας κάνει να νιώθουμε καλά, γεμάτοι.

Ο Ρούσντι δε σχεδίαζε να γίνει ήρωας της ελευθερίας του λόγου, αλλά πλέον είναι. Και οι συγγραφείς σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης –που δεν είναι κυβερνητικά φερέφωνα ή ρομπότ που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου– του οφείλουν ένα τεράστιο ευχαριστώ.

Υπάρχει μια μορφή βίας που αγγίζει ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους. Ένα δισεκατομμύριο γυναίκες. Λέγεται έμφυλη βία και είναι η βία που δέχεται ένας άνθρωπος λόγω ενός τυχαίου βιολογικού γεγονότος. Του φύλου του.

Οι πλέον δημοφιλείς ομιλητές του TED δίνουν ομιλίες που ξεχωρίζουν μέσα σε έναν ωκεανό ιδεών.

Έως πού θα έφτανες για την αλήθεια; Στη Γερμανία του 1963 μια νεαρή κοπέλα έρχεται αντιμέτωπη με τη σοκαριστική αλήθεια για το παρελθόν της πατρίδας της αλλά και της οικογένειάς της…

Μπες τώρα στον εθιστικό κόσμο της crime λογοτεχνίας και γίνε κατά συρροή… αναγνώστης!

Ο Ρούσντι δε σχεδίαζε να γίνει ήρωας της ελευθερίας του λόγου, αλλά πλέον είναι. Και οι συγγραφείς σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης –που δεν είναι κυβερνητικά φερέφωνα ή ρομπότ που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου– του οφείλουν ένα τεράστιο ευχαριστώ.

Γιατί το μυθιστόρημα δεν είναι ένα ήρεμο ποταμάκι που απλώς ρέει ατάραχο. Το μυθιστόρημα, και ιδίως το ιστορικό, έχει ζώσα πνοή και όπως ο χορευτής, έτσι κι αυτό δημιουργεί κυματισμούς, στροβιλίζεται, κάνει ελιγμούς και με την ορμή που διαθέτει προκαλεί ποικίλες συναισθηματικές διακυμάνσεις, που κάποτε δυσκολεύεσαι να ακολουθήσεις. Συνάμα, είναι μια δραματική αναπαράσταση της ζωής σε μια αυστηρά οριοθετημένη ιστορική εποχή, που προσωπικά ως δημιουργός όφειλα να ακολουθήσω, έχοντας στον νου μου αφενός να διαφυλάξω την αλήθεια των ιστορικών γεγονότων, όσο σκληρά κι αν ήταν την περίοδο του Μεγάλου Πολέμου και της Γενοκτονίας, και αφετέρου να σεβαστώ τη μυθιστορηματική γραφή.

Η συγγραφέας των 300.000 αντιτύπων μάς παρουσιάζει το νέο της μυθιστόρημα, που καταγράφει τα πρώτα σκιρτήματα αντίστασης των γυναικών σε μια ασφυκτικά πατριαρχική επαρχιακή κοινωνία, όπου ο λόγος του άντρα είναι ΑΓΡΑΦΟΣ ΝΟΜΟΣ

Το χρονικό μιας Γυναικείας Υπόθεσης… Λίγα λόγια από το συγγραφικό δίδυμο-έκπληξη που υπέγραψε ένα μοναδικό crime μυθιστόρημα.

Υπάρχει άνθρωπος δίχως φόβους; Σαφέστατα και όχι, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι δε θα υπήρχε ζωή.

«Γράψε μας κάτι, Λευτέρη, για το άγχος. Κάτι για τους φίλους μας. Κάτι για τους ανθρώπους μας που μας διαβάζουν».

Ο Σεπτέμβριος, εκτός από μήνας που σηματοδοτεί την έναρξη του φθινοπώρου, είναι επίσης άμεσα συνυφασμένος με την έναρξη του σχολικού έτους. Μικρές φωνούλες θα κατακλύσουν κάθε σχολείο, άλλοτε γεμάτες χαρά, ενθουσιασμό και ανυπομονησία, και άλλοτε γεμάτες αγωνία, φόβο και δισταγμό. Γονείς και εκπαιδευτικοί καλούνται να διαχειριστούν τη συναισθηματική κατάσταση των παιδιών αλλά και τη δική τους, και η συμβολή και των δύο είναι σπουδαία σε πολλά επίπεδα.

Το μικρό εξαιρετικό αυτό βιβλίο της Μάγια Γκέπελ το διάβασα τον Μάιο του 2020 στο τρένο, γυρίζοντας από τη Στουτγκάρδη στο Παρίσι.