Ο όρος street food δεν είναι ιδιαίτερα παλιός, η έννοιά του όμως, ως φαγητoύ που αγοράζουμε στον δρόμο και το απολαμβάνουμε αμέσως, υπάρχει στη ζωή μας από πολύ παλιά. Στην Ελλάδα, το σουβλάκι κατείχε πάντα ξεχωριστή θέση, όπως και το κουλούρι Θεσσαλονίκης, η τυρόπιτα και τόσα άλλα. Ανατρέχοντας βέβαια στην Ιστορία, ανακαλύπτουμε ότι ουσιαστικά το street food υπήρχε και στην αρχαία Ελλάδα, καθώς ήταν συνηθισμένη πρακτική οι λιγότερο εύποροι, που δεν είχαν δικό τους χώρο για να μαγειρέψουν, να αγοράζουν τα γεύματά τους από μικροπωλητές στην άκρη του δρόμου. Παρόμοιες συνήθειες υπήρχαν και σε πολλές άλλες περιοχές του πλανήτη. Γεύσεις που ταυτίστηκαν με την ιδιοσυγκρασία κάθε λαού και που καθώς ο κόσμος γινόταν πιο μικρός, άρχισαν να συνεπαίρνουν ολοένα και περισσότερους, από κάθε γωνιά του κόσμου, για να καταλήξουμε σήμερα να μιλάμε για το street food ως την απόλυτη γαστρονομική εμμονή.
Τοπικά υλικά, αμεσότητα και φρεσκάδα –μια και όλα μαγειρεύονται για άμεση κατανάλωση‒ είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του street food. Είναι το φαγητό που θέλουμε να τρώμε, το φαγητό που μας χορταίνει, που συνοδεύει τη βόλτα μας, τα ταξίδια μας, τη διάθεσή μας. Και βέβαια όλοι ξέρουμε και αγαπάμε το street food, ίσως όμως δεν ξέρουμε ότι μπορούμε να το απολαύσουμε και στο σπίτι μας, μαγειρεύοντας, εύκολα και απλά, τις γεύσεις που ονειρευόμαστε να δοκιμάσουμε.