Αναμφισβήτητα, η λογοτεχνία αντλεί έμπνευση από τις ιστορικές εξελίξεις. Πολλοί συγγραφείς έχουν επηρεαστεί από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια σημαντικών πολέμων που άλλαξαν τον παγκόσμιο χάρτη, εντάσσοντας τις υποθέσεις των βιβλίων τους σε περιόδους που έχουν γραφτεί στις σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας του κόσμου. Και μέσα σε αυτά συμπεριλαμβάνονται βιβλία που παρουσιάζουν τον πόλεμο μέσα από τα αθώα μάτια των νέων.
Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, επίσης γνωστός ως ο Μεγάλος Πόλεμος, όπως λεγόταν πριν από το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ήταν μια γενικευμένη σύγκρουση των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων που διήρκεσε από τον Αύγουστο του 1914 έως τις 11 Νοεμβρίου 1918. Στην ουσία, αν και ήταν μια μεγάλη ενδοευρωπαϊκή διένεξη με τα κύρια μέτωπα στη Γηραιά Ήπειρο, η επέκτασή της και στη περιφέρεια, με την ενεργό συμμετοχή αποικιακών στρατευμάτων, με την εμπλοκή ακόμα και αμερικανικών, προσέδωσε τελικά την έννοια του παγκόσμιου πολέμου.
Οι Ενωμένες Δυνάμεις, αποκαλούμενες και Δυνάμεις της Αντάντ (κυρίως η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, από το 1915 η Ιταλία και έως τις αρχές του 1918 η Ρωσία και, από το 1917, οι ΗΠΑ) νίκησαν τις Κεντρικές Δυνάμεις, αποκαλούμενες και Τριπλή Συμμαχία, (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Οθωμανική Αυτοκρατορία και Βουλγαρία) και οδήγησαν αφενός στην κατάρρευση τεσσάρων αυτοκρατοριών και σε ριζικές αλλαγές στον χάρτη της Ευρώπης, εκ του κατακερματισμού αυτών, αφετέρου στη μεγάλη Ρωσική Επανάσταση και, σε τελική φάση, στη δημιουργία της Κοινωνίας των Εθνών.
Τα θύματα του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου ανήλθαν σε 9 εκατομμύρια στρατευμένους και σε άλλους τόσους αμάχους, ξεπερνώντας συνολικά τα 18,5 εκατομμύρια ψυχές.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν παγκόσμιος πόλεμος που διήρκεσε από το 1939 έως το 1945, αν και σχετικές συγκρούσεις είχαν αρχίσει από νωρίτερα. Σε αυτόν ενεπλάκη η πλειονότητα των κρατών του τότε κόσμου ‒συμπεριλαμβανομένων των Μεγάλων Δυνάμεων (ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία)‒ δημιουργώντας τελικά δύο αντίπαλες στρατιωτικές συμμαχίες: τους Συμμάχους και τις δυνάμεις του Άξονα.
Αποτέλεσε την πιο εκτεταμένη γεωγραφικά και δαπανηρή σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους ένοπλη σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας, στην οποία έλαβαν μέρος παραπάνω από 100 εκατομμύρια άνθρωποι από περισσότερες από 30 χώρες. Στο όνομα του απόλυτου πολέμου, οι κύριοι συμμετέχοντες διέθεσαν όλες τις οικονομικές, βιομηχανικές και επιστημονικές ικανότητές τους στην παγκόσμια προσπάθεια, εξαλείφοντας τη διάκριση μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών πόρων. Σημαδεύτηκε από μαζικές εκτελέσεις και θανάτους πολιτών. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται το Ολοκαύτωμα (στο οποίο σκοτώθηκαν παραπάνω από 11 εκατομμύρια άνθρωποι) και η στρατηγική του βομβαρδισμού βιομηχανικών κέντρων και κατοικημένων περιοχών (κατά τη διάρκεια της οποίας παραπάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι σκοτώθηκαν και η οποία συμπεριέλαβε τη ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι από τις ΗΠΑ).
Ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου είναι συγκλονιστικός για τα ανθρώπινα δεδομένα και υπολογίζεται σε 50 έως 85 εκατομμύρια απώλειες. Τα δεδομένα αυτά έκαναν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο την πιο θανατηφόρα σύγκρουση στην ανθρώπινη ιστορία. Χρονολογικά άρχισε στις 7 Ιουλίου 1937 στην Ασία και την 1 Σεπτεμβρίου 1939 στην Ευρώπη, ενώ τελείωσε στις 2 Σεπτεμβρίου 1945.
Η σημερινή διένεξη μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων είναι αποτέλεσμα της ιστορικής σύγκρουσης του γηγενούς αραβικού πληθυσμού της περιοχής με τους υποστηρικτές του σιωνισμού, ενός πολιτικού κινήματος με ρίζες στην εθνικιστική νεωτερικότητα και στο αποικιοκρατικό πνεύμα του 19ου αιώνα.
Εμπνευστής του κινήματος υπήρξε ο επιφανής Βιεννέζος δημοσιογράφος Τέοντορ Χερτσλ (1860-1904), ο οποίος είχε γίνει μάρτυρας της αντισημιτικής έξαρσης που ξέσπασε με αφορμή την Υπόθεση Ντρέιφους στη Γαλλία. Κεντρικός στόχος των σιωνιστών ήταν η δημιουργία ενός κράτους για την εθνικοθρησκευτική κοινότητα των Εβραίων, την οποία προσδιόριζαν ως «Έθνος».
Πάγιο αίτημα των Παλαιστινίων εξακολουθεί να είναι ο τερματισμός της κατοχής και ο σχηματισμός ενός κράτους με βάση το Ψήφισμα 242 του ΟΗΕ, που καλεί το Ισραήλ να αποχωρήσει από τις περιοχές τις οποίες κατέκτησε διά της βίας το 1967.