Αναδημοσίευση από το Bookia
Το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ και οι Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ παρουσίασαν το μυθιστόρημα τής Έλσης Τσουκαράκη, «Τα κύματα της νοσταλγίας». Για το βιβλίο μίλησαν:
«Να ευχαριστήσω τον ουρανό που έβγαλε ήλιο και δεν βρέχει και μπορέσατε να παρευρεθείτε στην παρουσίασή μου», είπε χαριτολογώντας η συγγραφέας κα Τσουκαράκη (σ.σ. τις προηγούμενες ημέρες έβρεχε συνεχώς στην πόλη τής Αθήνας). Αν και αγχωμένη, δεν της έλειψε ούτε στιγμή το χιούμορ. Πριν δώσει το λόγο στις δύο κυρίες του πάνελ θέλησε να ευχαριστήσει όλους όσοι της συμπαραστάθηκαν στο καινούργιο της πόνημα, καταλαβαίνοντας τη «Δύσκολη εποχή και τις δυσκολίες που περνάμε όλοι μας», συμπληρώνοντας ότι «Τέτοιες στιγμές συσπείρωσης είναι γλυκές και όμορφες γιατί με τιμούν προσωπικά ιδιαίτερα».
«Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι ένας κόπος μηνών, είναι κατά κάποιο τρόπο μία εγκυμοσύνη» είπε χαρακτηριστικά, «Όπως θα συμφωνήσουν και οι ομότεχνες που παραβρίσκονται». Ευχαρίστησε τους φίλους και συγγενείς και ιδιαίτερα «Τέσσερις αγαπημένες κυρίες από τις εκδόσεις Ψυχογιός που είναι στην αίθουσα, τις ομότεχνες κα Νικόλ-Άννα Μανιάτη, την κα Αργυρώ Μαργαρίτη και την κα Πένυ Παπαδάκη». Όμως, ευχαρίστησε και την κα Γιούλη Τσακάλου, διαχειρίστρια τής βιβλιοφιλικής ομάδας «ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ», σχολιάζοντας «Ελπίζουμε ότι στο τέλος θα τη κάνουμε συγγραφέα», επισημαίνοντας έτσι τη συμβολή της στην προώθηση τού έργου των συγγραφέων μέσα από την Ομάδα της.
Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει την καθηγήτρια των γερμανικών της, κα Αγάπη Συροπούλου, η οποία της έχει σταθεί σαν μάνα και είναι πάντα δίπλα της.
Τέλος, μίλησε με εγκαρδιότητα για τις κυρίες στο πάνελ, την κα Ελένη Ερήμου, «μία σημαντική φίλη, το Ελενάκι μου, ένας δικός μου άνθρωπος. Περπατάμε, συζητάμε, κάνουμε δίαιτα τρώγοντας… παγωτό» και φυσικά «Τη πιο rock παρουσία, την κα Τζέιν Σαμπανίκου. Είναι ειδικευμένη στους δύο, στους τέσσερις, στους έξι τροχούς, όπου τροχός η Τζέιν είναι από πάνω».
«Σταματώ, πλέον κάνω την όμορφη και αναλαμβάνουν οι κυρίες δίπλα μου», είπε και έδωσε το λόγο στην κα Ερήμου.
Η κα Ερήμου, σαν να μην πέρασε ο χρόνος από πάνω της, συνηθισμένη από τη φύση της δουλειάς της έδωσε έναν εύθυμο τόνο λέγοντας, «Τι να πω εγώ τώρα χωρίς το σκηνοθέτη μου, χωρίς το συγγραφέα μου; Έτσι, θα πω ότι πιο απλό και αληθινό μου βγει αυτή τη στιγμή».
«Δεν μπορώ να μιλάω όπως η Έλση, που χαίρεσαι να την ακούς», για το χατήρι τής οποίας όπως μας ενημέρωσε, δε δίστασε να ακυρώσει επαγγελματικές υποχρεώσεις εκτός Αθηνών κάτι που εκτίμησε δεόντως η κα Τσουκαράκη. «Σήμερα θα «πετάξει» το έβδομο παιδί τής Έλσης», είπε και συμφώνησε με τη συγγραφέα ότι το γράψιμο ενός βιβλίου μοιάζει με τον ερχομό ενός παιδιού, τη σύλληψη της ιδέας, το γράψιμο ως την εγκυμοσύνη, τη γέννηση με την έκδοσή του. «Αναρωτιέμαι αν είναι το ίδιο δύσκολο όταν αφήνεις το «πνευματικό σου παιδί» μόνο του στον κόσμο» αναρωτήθηκε και συνέχισε, «Τη στιγμή που δεν μπορείς εσύ ο ίδιος να πουλήσεις τη δουλειά σου. Φυσικά οι αξίες δεν πουλιούνται» επισήμανε πολύ εύστοχα.
Στη συνέχεια διάβασε ένα απόσπασμα από το βιβλίο για να βάλει το κοινό στο πνεύμα, «Ο συγγραφέας πιστεύω είναι ένας συνδυασμός ενστίκτου, φαντασίας και ευαισθησίας. Αντιλαμβάνεται πράγματα που εμείς δεν τους δίνουμε σημασία. Έχει την ικανότητα να γράφει για πράγματα που δεν έχει δει και ζήσει ποτέ του. Τη ζηλεύω γι’ αυτό την Έλση. Αυτό που ζει ιδίως κατά το γράψιμο είναι υπέροχο», είπε χαρακτηριστικά και με αισθαντική φωνή ξεκίνησε να διαβάζει…!
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο Bookia.gr