Σπάνια έχω ασχοληθεί τόσο πολύ με την έρευνα για ένα βιβλίο πριν ξεκινήσω τη συγγραφή του. Η ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ είναι ένα από αυτά τα βιβλία. Το θέμα του, όπως φανερώνει και ο τίτλος, είναι η ακόμα και σήμερα «γνωστή-άγνωστη» δούκισσα της Πλακεντίας, η Σοφί ντε Μαρμπουά-Λεμπρέν.
Θυμάμαι, πριν από περίπου έναν χρόνο, είχα επισκεφτεί επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας το Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας, δηλαδή το σπίτι της δούκισσας. Από την πρώτη στιγμή που περιδιάβαζα στους ημιφωτισμένους διαδρόμους του μεγάρου άκουσα μια φωνή μέσα μου ‒ ίσως τη δική της φωνή από το παρελθόν. Σαν κάτι εκεί μέσα να μου έλεγε ότι όφειλα να γράψω μερικές λέξεις για αυτή τη λησμονημένη γυναίκα.