Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ είναι ένα μυθιστόρημα που βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Ωστόσο, και σ’ αυτό μου το βιβλίο, όπως σε αρκετά προηγούμενα, διατήρησα το δικαίωμα του συγγραφέα, και δη του μυθιστοριογράφου, να συμπληρώνει τα κενά με τη φαντασία του και να εμπλουτίσει το δημιούργημά του με ήρωες πλασματικούς, που όμως είναι βαθιά ρεαλιστικοί, μια και την πρώτη ύλη την προσφέρει η ίδια η ζωή.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο γιος μου, επιστρέφοντας από τη Γερμανία, άφησε στα χέρια μου ένα βιβλίο. «Για δες!» μου είπε. «Μπορεί να σ’ ενδιαφέρει». Αρχικά, μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι, ενώ εμπεριείχε τις επιστολές προς την οικογένειά του ενός Γερμανού γιατρού, που βρέθηκε στην Ελλάδα με τον στρατό Κατοχής, ήταν γραμμένο στα ελληνικά και μάλιστα το προλόγιζαν μεταξύ άλλων και Έλληνες.
Οι επιστολές εκείνες στάθηκαν η αφορμή να γεννηθεί δυο χρόνια αργότερα Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ, καθώς η προσωπική ιστορία του ανθρώπου που τις έγραψε με άγγιξε βαθιά. Όχι μόνο για το μεγαλείο ψυχής που έδειχναν οι επιστολές του, ούτε για τις λυρικότατες περιγραφές του για το νησί στο οποίο βρέθηκε, που μαρτυρούσαν πως είχε αγαπήσει αληθινά τον τόπο αυτό. Κυρίως, γιατί καταφανώς το έργο του αποδείκνυε περίτρανα ότι τίποτε στη ζωή δεν είναι άσπρο μαύρο κι ότι υπάρχουν πάντα και οι ενδιάμεσες αποχρώσεις, απέναντι στις οποίες στεκόμαστε συνήθως με σκεπτικισμό.
Μπορεί αυτός που πίστευες εχθρό να αποδειχθεί ότι δεν είναι εχθρός σου κι αντίθετα ο ομοεθνής σου να σε πληγώσει με περισσή σκληρότητα; Και υπήρχαν, πράγματι, Γερμανοί που ήταν κομμάτι του πιο αδυσώπητου πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας και κατόρθωσαν να κρατηθούν αμόλυντοι; Κι οι άνθρωποι αυτοί πώς προσλάμβαναν το γεγονός ότι ήταν αναγκασμένοι, ενάντια στις όποιες ουμανιστικές τους αντιλήψεις, να συμμετάσχουν σ’ έναν τέτοιο πόλεμο; Πώς πάλευαν τις αμφιβολίες και τις ενοχές τους; Για πρώτη φορά αναρωτήθηκα ακόμη πώς βίωνε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο γερμανικός λαός, ενώ δε μ’ άφησαν ασυγκίνητη τα παιχνίδια που μπορεί να παίξει στους ανθρώπους η ζωή ή, αν το προτιμάτε, η μοίρα.
Στα παραπάνω ερωτήματα αγωνίζονται να δώσουν απαντήσεις οι ήρωές μου, Έλληνες και Γερμανοί, αληθινοί και φανταστικοί, ζώντας σε μια περίοδο σκοτεινή και ζοφερή, φορτωμένη πόνο και αγωνία, κατά την οποία όμως η ζωή δε σταματά, αλλά συνεχίζει να διεκδικεί όσα της ανήκουν. Τον έρωτα, τη φιλία, τις απλές μικρές ανθρώπινες χαρές, που τόσο όλοι έχουμε ανάγκη στον αγώνα μας για επιβίωση.
Καλή αντάμωση και τούτη τη φορά μέσα στις σελίδες του.
