Καίτη Οικονόμου…. Η γνωριμία μου μαζί της και το γεγονός ότι με τίμησε με την φιλία της, είναι σταθμός στην ζωή μου. Η Καίτη ήταν εξαιρετική σαν συγγραφέας κι ένας σπάνιος άνθρωπος. Κάναμε μαζί δύο περιοδείες και οι αναμνήσεις μου από εκείνες τις μέρες που σαφώς εμπεριείχαν μεγάλη ταλαιπωρία, είναι τόσο γλυκές που συχνά τις ανακαλώ και τελικά κράτησα τα γέλια μας και τις ατέλειωτες συζητήσεις μας. Η ώρα των παρουσιάσεων μας, ήταν από τις ωραιότερες εμπειρίες μου. Ήταν σαν να το κάναμε χρόνια μαζί! Απόλυτα εναρμονισμένη μαζί μου, ήξερε τι να πει και πότε. Είχε ρυθμό, άποψη, ήταν ετοιμόλογη.
Η Καίτη είχε λεπτό χιούμορ, γνώσεις, ήταν πανέξυπνη και σοβαρή επαγγελματίας. Δεν αναλωνόταν σε τίποτα «μικρό»… Δεν είχε κόμπλεξ, είχε επίγνωση της αξίας της και είχε το θάρρος να κοιτάξει κατάματα τα λάθη της… Λεβέντισσα στην ζωή, έτσι αντιμετώπισε την αρρώστια της και ήταν τόσο δυνατή, που την κορόιδεψε και έπαιξε μαζί της για χρόνια.
Όταν την σκέφτομαι, η φράση «Δωρική κολόνα» είναι η μόνη που μου έρχεται στο μυαλό.
Καίτη μου λείπεις… Πάρα πολύ…
Ο Νίκος δεν ήταν για τη Λίνα ένα απλό γειτονόπουλο που έπαιζε μαζί του στην αυλή με τις μουριές. Ήταν η πρώτη της αγάπη. Και, πριν από αυτό, ήταν ο μυστικοσύμβουλος και μέντοράς της, καθώς την περνούσε εννέα ολόκληρα χρόνια και στα μάτια της φάνταζε παντογνώστης. Αργότερα, όταν η εφηβεία ωρίμασε το νεανικό της κορμί, ο Νίκος της έμαθε τα μυστικά του έρωτα και του πάθους. Λίγο μετά όμως, στα δεκαοχτώ της χρόνια, η Λίνα πέρασε από την απόλυτη ευτυχία στην απόλυτη απελπισία, όταν εκείνος την εγκατέλειψε γνωρίζοντας ότι στα σπλάγχνα της μεγάλωνε το παιδί τους.
Οι δοκιμασίες της όμως δε σταμάτησαν εκεί. Μια σειρά από ανείπωτες τραγωδίες και απώλειες αγαπημένων προσώπων ρήμαξαν τα νιάτα της, την πέταξαν στην ορφάνια και την άφησαν ολομόναχη και αβοήθητη, να πρέπει να σταθεί όρθια για να θρέψει το πλάσμα που είχε φέρει στον κόσμο.
Η Λίνα μάτωσε από τη σκληρή δουλειά αλλά, εφτά χρόνια αργότερα, στεκόταν επιτέλους στα πόδια της κι ένας καινούργιος έρωτας φώτισε με το λαμπερό του φως τη μαυρισμένη της καρδιά. Η τύχη είχε αρχίσει επιτέλους να της χαμογελά.
Και τότε, έκανε ξαφνικά την εμφάνισή του και πάλι ο Νίκος, διεκδικώντας ξανά την καρδιά της και το παιδί του.