Βόρεια Καλιφόρνια, στη διάρκεια του βίαιου τέλους της δεκαετίας του 1960. Στις αρχές του καλοκαιριού, μια μοναχική και ψαγμένη έφηβη, η Ίβι Μπόιντ, βλέπει μια παρέα κοριτσιών στο πάρκο, κι αμέσως σαγηνεύεται από την ελευθερία τους, το αφρόντιστο ντύσιμό τους, την επικίνδυνη αύρα της αμεριμνησίας τους. Η Ίβι δε θ’ αργήσει να υποκύψει στον μαγνητισμό της Σούζαν, ενός μυστηριώδους μεγαλύτερου κοριτσιού, και να παρασυρθεί στους κόλπους μιας σέκτας και του χαρισματικού ηγέτη της, που σύντομα πρόκειται να γράψουν ανατριχιαστική ιστορία. Κρυμμένο στους λόφους, το άναρχο και ρημαγμένο ράντζο της σέκτας αποπνέει ζόφο, στα μάτια της Ίβι όμως είναι εξωτικό, συναρπαστικό, ένα μέρος στο οποίο θέλει απεγνωσμένα να γίνει δεκτή. Καθώς περνάει όλο και περισσότερο χρόνο μακριά από τη μητέρα και τους οικείους ρυθμούς της καθημερινής ζωής της, και με την εμμονική προσκόλλησή της στη Σούζαν να δυναμώνει, η Ίβι αδυνατεί να συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται ολοένα και πιο κοντά στην αδιανόητη βία – και σ’ εκείνη την κομβική στιγμή στη ζωή ενός κοριτσιού όπου τα πράγματα μπορούν να πάρουν τη χειρότερη δυνατή τροπή.

Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα της Έμα Κλάιν μαγεύει με την απαράμιλλη γραφή του και καθηλώνει με την κοφτερή σαν ξυράφι, απρόσμενα βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης ψυχής. Τα Κορίτσια είναι ένα σπουδαίο λογοτεχνικό έργο κι ένα ανεξίτηλο πορτρέτο των κοριτσιών, και των γυναικών που θα γίνουν μεγαλώνοντας.

Πόσα γνωρίζατε για τον Τσαρλς Μάνσον μεγαλώνοντας στην Καλιφόρνια;

Γνώριζα ΠΟΛΛΑ για τον Τσαρλς Μάνσον μεγαλώνοντας στην Καλιφόρνια. Ο πατέρας μου είναι από τη νότια Καλιφόρνια και η μητέρα μου από τη βόρεια Καλιφόρνια, έτσι και οι δυο τους ήταν 13-14 ετών όταν έγιναν οι φόνοι. Μεγάλωσα ακούγοντας πολλά γι’ αυτόν. Είναι κάτι σαν θρύλος στην Καλιφόρνια.

Υπάρχει κουλτούρα κοινοβίων στην Καλιφόρνια;

Νομίζω πως ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλές τέτοιες ομάδες. Δεν ξέρω αν πρόκειται για αιρέσεις, αλλά είναι σίγουρα κοινόβια ή σκοπίμως οργανωμένες κοινότητες. Θεωρώ πως η Καλιφόρνια προσελκύει ανθρώπους που αναζητούν την ελευθερία να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό τους ή να δημιουργήσουν μια ζωή η οποία είναι διαφορετική από αυτήν που θεωρείται «φυσιολογική». Γι’ αυτό τον λόγο, νομίζω ότι θα υπάρχουν πάντα κάποιοι παράξενοι τύποι στην Καλιφόρνια.

Σκεφτήκατε ποτέ να προσεγγίσετε το βιβλίο ως μυθιστορηματική καταγραφή των γεγονότων;

Δε σκέφτηκα ποτέ να το κάνω αυτό. Πάντα ήθελα να γράψω ένα μυθιστόρημα. Οι λεπτομέρειες και τα πραγματικά γεγονότα των φόνων της «οικογένειας» Μάνσον ή οποιασδήποτε άλλης δολοφονίας με ενδιαφέρουν ως σημεία εκκίνησης. Δεν ήθελα να γίνω σκλάβος των γεγονότων. Επίσης αυτό που γίνεται στη μυθοπλασία και που ήθελα να κάνω σε αυτό το βιβλίο –το οποίο δε θυμάμαι να είδα ποτέ σε κάποιο βιβλίο non-fiction για την «οικογένεια» Μάνσον ή για οποιαδήποτε άλλη αίρεση– ήταν να αποτυπώσω την αληθινή ψυχολογία ενός ανθρώπου που βρίσκεται στο περιθώριο. Η μυθοπλασία ήταν ο τρόπος να μπω στο μυαλό ενός ανθρώπου που βρίσκεται στα όρια.

Τι σας ώθησε να δημιουργήσετε μια δεκατετράχρονη πρωταγωνίστρια;

Ήθελα να γράψω για ένα δεκατετράχρονο κορίτσι επειδή η ηλικία αυτή είναι πολύ συγκεκριμένη. Είναι η στιγμή που ξεκινάει η εφηβεία. Η στιγμή που οι νέες κοπέλες αποκτούν μια καινούργια σεξουαλική δύναμη, ενώ αυτές είναι ακόμη αβέβαιες και δε γνωρίζουν ακριβώς τι σημαίνει. Είναι επίσης η στιγμή που πρέπει να αντιμετωπίσουν τον εαυτό τους σαν αντικείμενα στην κοινωνία, μια συνάμα ταραχώδης, λυπητερή αλλά και ενδιαφέρουσα στιγμή, ακριβώς επειδή υπάρχει τόσο μεγάλη σύγκρουση.

Και γιατί θελήσατε να παρουσιάσετε την Εύη και σε μεγαλύτερη ηλικία;

Ήθελα μια εκδοχή της Εύη σε μεγαλύτερη ηλικία ώστε να υπάρχει μια ανάπαυλα. Το εφηβικό μυαλό μού φαίνεται τρελό. Οι έφηβοι είναι τόσο απόλυτοι για τα πάντα, ενώ δεν έχουν κανένα μέτρο σύγκρισης. Δεν μπορούν να βάλουν τις εμπειρίες τους εντός κάποιου πλαισίου. Με την προσθήκη ενός ώριμου χαρακτήρα αποκτάς αυτό το πλαίσιο. Επίσης αυτό που με ενδιέφερε στην περίπτωση της οικογένειας Μάνσον, καθώς και άλλων κακόφημων αιρέσεων ήταν οι άνθρωποι που ήταν αναμεμειγμένοι σε αυτές, αλλά δεν έκαναν ποτέ κάτι για να συλληφθούν από την αστυνομία. Ποια να ήταν η ζωή αυτών των ανθρώπων και τι να σκέφτονται τώρα ως ενήλικες, 50-60 ετών, για την τότε ανάμειξή τους σε εκείνα τα γεγονότα; Πώς ζουν με κάτι τέτοιο; Η μεγαλύτερη σε ηλικία Εύη ήταν μια ευκαιρία για μένα να καταπιαστώ λιγάκι με την ψυχολογία ενός τέτοιου ατόμου.

Ήταν πιο εύκολο να γράψετε για τη νεότερη Εύη ή για τη μεγαλύτερη;

Δεν ξέρω. Μου άρεσε να γράφω για τη νεότερη Εύη και ήταν πιο οικεία σε εμένα, αφού η ηλικία της είναι πιο κοντά στη δική μου, ενώ δεν έχω υπάρξει μεγαλύτερη, αλλά μόνο μικρότερη. Έτσι, ίσως ήταν πιο εύκολο από αυτή την άποψη, αν και ήταν επίσης κάπως οδυνηρό, αφού θυμήθηκα λιγάκι πώς ήμουν τότε. Με έκανε να νιώσω πολύ χαρούμενη που δεν είμαι πια δεκατεσσάρων ετών.

Έχουν πουληθεί τα κινηματογραφικά δικαιώματα του βιβλίου. Θα θέλατε να συμμετάσχετε στη μεταφορά του;

Χαίρομαι πολύ που δε θα συμμετάσχω καθόλου στο κινηματογραφικό κομμάτι. Αισθάνομαι ότι μεγάλο μέρος της συγγραφής ενός μυθιστορήματος είναι να δίνεις σε αυτό ό,τι έχεις μέσα σου. Οπότε θεωρώ ότι με κάποιον τρόπο έχω τελειώσει με αυτό το θέμα. Δε θα ήθελα να το σκεφτώ παραπάνω απ’ ό,τι έχω κάνει ήδη. Ανυπομονώ να προχωρήσω τώρα στο επόμενο βιβλίο μου.

Πώς είναι να γίνεσαι ξαφνικά η συγγραφέας για την οποία μιλούν όλοι;

Ωραία, αλλά νιώθω σαν να μη με αφορά και τόσο… Έγραφα το βιβλίο μου, δε σκεφτόμουν σχεδόν τίποτε άλλο εκτός από το να το τελειώσω, και έτσι ό,τι έγινε έπειτα από αυτό με έπιασε τελείως εξ απρόοπτου. Σε τελική ανάλυση, δεν έχει να κάνει και τόσο με εμένα ή με τη δουλειά μου, η οποία είναι να συνεχίσω να γράφω βιβλία.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε αρχικά στο Vintage Books του εκδοτικού οίκου Penguin 

Εμα Κλάιν

Η ΕΜΑ ΚΛΑΪΝ κατάγεται από την Καλιφόρνια. Οι ιστορίες της έχουν φιλοξενηθεί στο λογοτεχνικό περιοδικό Tin House και το Paris Review, ενώ το τελευταίο τής απένειμε το 2014 το βραβείο για νέους συγγραφείς Plimpton. ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και τα δικαιώματά του έχουν πουληθεί σε 35 χώρες.