Γιατί οι άνθρωποι μπορούσαν να κλείσουν τα μάτια τους μπροστά στο μεγαλόπρεπο και το τρομερό ή το όμορφο, μπορούσαν να κλείσουν τ’ αυτιά τους στις μελωδίες και στα μαυλιστικά λόγια· αλλά δεν μπορούσαν να ξεφύγουν απ’ τις μυρωδιές. Η μυρωδιά ήταν αδερφή της αναπνοής. Έμπαινε μέσα στους ανθρώπους μαζί με τον αέρα που ανάσαιναν, κι εκείνοι δεν είχαν τρόπο να την αποφύγουν όσο ζούσαν. Η μυρωδιά έμπαινε μέσα τους, ίσια στην καρδιά τους κι αποφάσιζε κατηγορηματικά για τη συμπάθεια ή την περιφρόνηση, για την αηδία ή τον πόθο, για την αγάπη και το μίσος. Όποιος εξουσίαζε τις μυρωδιές εξουσίαζε και τις καρδιές των ανθρώπων.
|