Η αγαπημένη συγγραφέας και ψυχαναλύτρια Μάρω Βαμβουνάκη μοιράζεται τις σκέψεις της για μια απρόσμενη, άγνωστη και αγχώδη νέα κατάσταση!
Υπήρξε κάποτε ένας άνθρωπος που στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη και δεν υπήρχε το είδωλό του.
Επιθυμώ ν’ αποκτήσω τόση επίγνωση μια μέρα κι εγώ που να στέκομαι όρθιος μπροστά στον ολόσωμο καθρέφτη μου και να μη βλέπω τίποτα. Να έχω απορροφήσει τις αντανακλάσεις μου όλες.
Ούτε το φανταζόμουν, ούτε ήθελα ποτέ μου να γράψω ένα εντελώς αυτοβιογραφικό βιβλίο. Είναι όμως ψεύτης όποιος πει «ποτέ» ή «πάντα» για τον εαυτό του, το πλάσμα δηλαδή που γνωρίζει λιγότερο.
Η Φιλαρέτη Κομνηνού διαβάζει αποσπάσματα από το βιβλίο
Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΖΗΛΙΑΣ της Μάρως Βαμβουνάκη.
Ποτέ δεν είπα στον γιο μου, αν δεν κάνεις αυτό ή εκείνο «δεν θα σ΄αγαπώ». Ποτέ και καμιά προϋπόθεση στην αγάπη μου. Μπορεί να τον μάλωνα, να θύμωνα, να μαλώνουμε, να θυμώνω μαζί του, αλλά ποτέ δεν αγγίζουμε την αγάπη μας.
Όταν ο γονιός δε σε χορτάσει με αποδοχή, εμπιστοσύνη και αναγνώριση, όση επανάσταση κι αν κάνεις εναντίον του, θα παραδέχεσαι
Αυτή είναι και η αξία του έρωτα, η αποκαλυπτική του αξία. Κάνει το ασήμαντο τρομερό, το ηλίθιο πανέξυπνο, το αδιάφορο
Ποιος εγκατέλειψε πρώτος; Ανήκουν στις πιο συνηθισμένες αφορμές που καταφεύγουν οι άνθρωποι σε ψυχολόγο εκείνες των διαζυγίων και γενικότερα των