Ένα σημαντικό συνέδριο στην καρδιά της πιο όμορφης Πόλης έγινε με τεράστια επιτυχία στην Κωνσταντινούπολη, αφιερωμένο στον Αντώνη Σαμαράκη, τον συγγραφέα της εξεγερμένης συνείδησης και της ανθρωπιάς. Πρόκειται για το 7ο Διεθνές Μαθητικό Συνέδριο Λογοτεχνίας «Αντώνης Σαμαράκης. Ο αιώνιος έφηβος», που διοργάνωσαν από τις 10 έως τις 14 Απριλίου 2019 το Ζωγράφειο Λύκειο Κωνσταντινούπολης και τα Εκπαιδευτήρια Ε. Μαντουλίδη Θεσσαλονίκης, υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και στο οποίο συμμετείχαν 19 σχολεία από την Ελλάδα, την Πόλη, τη Λευκωσία και την Ίμβρο.
Στο Ζωγράφειο μας περίμενε η έκθεση «Αντώνης Σαμαράκης. Ο αιώνιος έφηβος». Μια οπτική περιήγηση στη ζωή και στο έργο του με βάση την Αυτοβιογραφία του.
Την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου κήρυξε η ΑΘΠ ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, και ήταν ιδιαίτερα συγκινητική η στιγμή όταν παρέδωσε στην Ελένη Σαμαράκη μια φωτογραφία του με τον Αντώνη Σαμαράκη.
Η εναρκτήρια ομιλία της Ελένης Σαμαράκη δημιούργησε ένα κλίμα συγκίνησης και έδωσε την αφορμή για να γνωρίσουμε καλύτερα τον άνθρωπο πέρα από τον συγγραφέα. Ακολούθησαν οι χαιρετισμοί του συνεδρίου από προσωπικότητες που μίλησαν για τον Αντώνη Σαμαράκη, ανάμεσα στις οποίες ο εκδότης του κύριος Θάνος Ψυχογιός, ο οποίος μίλησε για τον συγγραφέα και τις νέες εκδόσεις των βιβλίων του. Ακολούθησε η εξαιρετική θεατρική παράσταση Το Λάθος, ένα θεατρικό αναλόγιο από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας.
Αναντίλεκτα, μεγάλης σημασίας για την επιτυχία αυτού του συνεδρίου ήταν η γεμάτη ευγένεια και ζεστασιά φιλοξενία των διοργανωτών, και συγκεκριμένα του κυρίου Γιάννη Δεμιρτζόγλου και της κυρίας Άσπας Χασιώτη. Από την πρώτη στιγμή δημιούργησαν σε όλους μας την αίσθηση ότι είμαστε «ομογάλακτοι αδελφοί», όπως χαρακτηριστικά είπε ο κύριος Δεμιρτζόγλου, τρόφιμοι κι εμείς ενός ιστορικού και πανέμορφου σχολείου που λειτουργεί εδώ και 125 χρόνια στην Πόλη, αναπαράγοντας όχι μόνο τη γνώση αλλά και την αρχοντιά που φέρει η ομογένεια και παραδίδει από γενιά σε γενιά. Χάρη στη συμβολή των περίπου 400 συνέδρων, μετατραπήκαμε όλοι μας σε μια τεράστια αγκαλιά και μιλήσαμε για τον συγγραφέα που διαμόρφωσε τη σκέψη μας με τον καταγγελτικό του λόγο.
Όλες οι εισηγήσεις από τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής, που τη στελέχωναν σημαντικοί άνθρωποι των γραμμάτων, πανεπιστημιακοί, ποιητές, συγγραφείς, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι, υπήρξαν εξαιρετικές και με ευθύβολο τρόπο εξήραν τη σπουδαιότητα του έργου του Αντώνη Σαμαράκη. Τα σχολεία παρουσίασαν σπουδαίες δουλειές και θεατρικά αναλόγια επαγγελματικού επιπέδου, και όλες τις ημέρες του συνεδρίου η διοργάνωση ήταν άψογη. Οι διοργανωτές είχαν φροντίσει με κάθε λεπτομέρεια την επίσκεψη όλων μας σε σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος, όπως το Ζάππειο Λύκειο, το Σισμανόγλειο Μέγαρο, όπου στεγάζεται το Ελληνικό Προξενείο, την Αγια-Σοφιά. Στιγμές μοναδικές που επισφράγισε η επίσκεψη των συνέδρων στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, όπου ακούσαμε τον Ακάθιστο Ύμνο, προεξάρχοντος της ΑΘΠ του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.
Η τελευταία ημέρα του συνεδρίου περιλάμβανε κρουαζιέρα στον Βόσπορο, στα Πριγκηπονήσια και στον ιστορικό Ναό του Αγίου Δημητρίου στην Πρίγκηπο, αλλά κυρίως την επίσκεψη στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπου είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση του αρχείου που δώρισε η κυρία Ελένη Σαμαράκη στην Μπενάκειο Βιβλιοθήκη της Βουλής από την προϊσταμένη του τμήματος κυρία Μαρία Βλασσοπούλου και την ιστορικό κυρία Ευτυχία Αναστοπούλου. Πρόκειται ίσως για μια από τις κορυφαίες στιγμές του συνεδρίου, καθώς παρουσιάστηκαν τεκμήρια για τη ζωή και τη δράση του Αντώνη Σαμαράκη, αλλά και σελίδες αλληλογραφίας του που χάρισαν σε όλους μας ολοζώντανη την εικόνα των ανησυχιών του αιώνιου έφηβου.
Οι στιγμές που ζήσαμε όσοι είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε αυτό το τετραήμερο συνέδριο ήταν άκρως σημαντικές και ανεκτίμητες. Δεσποτική ολόγυρά μας η ομορφιά της βροχερής Πόλης, μας έφερνε μνήμες από το παρελθόν. Ο πολύτιμος, τόσο διαχρονικός και επίκαιρος λόγος του Αντώνη Σαμαράκη, η αίσθηση της φιλοξενίας, ο χορός πάνω στο πλοίο, τα γενέθλια της Ελένης Σαμαράκη και του Γιάννη Δεμιρτζόγλου που γιορτάσαμε όλοι μαζί, η παρουσία των παιδιών και των νέων που τόσο αγάπησε ο Σαμαράκης μάς έκαναν να αισθανθούμε την ανεκτίμητη προσφορά της λογοτεχνίας στην επικοινωνία των ανθρώπων και των πολιτισμών. Να νιώσουμε ότι «…όσο υπάρχουν δύο άνθρωποι, υπάρχει μια βεβαιότητα…». Η βεβαιότητα πως ο Αντώνης Σαμαράκης θα συνεχίζει να δονεί τις καρδιές των νέων ανθρώπων που αρνούνται να εθελοτυφλούν σε έναν «λάθος» κόσμο.
Φύγαμε όλοι με τις καλύτερες εντυπώσεις και αναμνήσεις, σίγουροι ότι υπάρχει «ελπίς», περήφανοι για το ελληνικό στοιχείο στην Πόλη, αλλά και με ένα γλυκό συναίσθημα πληρότητας και σιγουριάς ότι το «Σήμα κινδύνου» που κάποτε «τράβηξε» ο Αντώνης Σαμαράκης συνεχίζεται να ακούγεται ακόμα.
