Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020, Ημέρα 4…
Ντριιιιιιιν!!!! Ντριιιιιιιν!!!! Ντριιιιιιιν!!!!
Σηκώνομαι αλαφιασμένη και, ψαχουλεύοντας το κομοδίνο για να βρω το ξυπνητήρι, πετάω κάτω μπουκαλάκια και κουτάκια: Hexalen, Depon, Panadol, Paroticin, Dettol, Septona και, δυστυχώς γιατί θα πρέπει να αλλάξω σεντόνια και να πλύνω και να απλώσω και να σιδερώσω, και το ποτήρι με το στυμμένο λεμόνι, το νερό και το αλάτι, το οποίο, όπως μου ’πε η θεία Λουκία που μένει στο χωριό και ξέρει απ’ αυτά, είναι θαυματουργό για τον λαιμό όταν κάνεις γαργάρες τρεις φορές την ημέρα. Έλα, όμως, που δεν είναι το ξυπνητήρι…
Τρέχω στο γραφείο αλά Μπολτ μην και ξυπνήσουν οι αγαπημένοι μου απόγονοι και ξεκινήσουν πάλι να αντηχούν οι πυροβολισμοί του Fortnite στα δύο τρία γειτονικά οικοδομικά τετράγωνα, και αρπάζω το τηλέφωνο.
«Καλημέρα, κορίτσι μου, η κυρία Γεθσημανή είμαι, από δίπλα».
«Καλημέρα. Τι έγινε πρωινιάτικα; Πάθατε κάτι;»
«Όχι, καλέ. Μια χαρά είμαι. Συνεννοήθηκα με τον παπα-Χρήστο να πεταχτούμε με τα κορίτσια από το ΚΑΠΗ μέχρι την εκκλησία, Χαιρετισμοί βλέπεις σήμερα, να μας μεταλάβει, και ήθελα να σε ρωτήσω αν θέλεις να μου δώσεις κάνα μπουκαλάκι να σου φέρω κι εσένα λίγη μεταλαβιά για τα παιδιά και κάνα αντίδωρο».
«Μα δεν ακούσατε τα μέτρα, κυρία Γεθσημανή; Έκλεισαν οι εκκλησίες. Είναι επικίνδυνο για τους μεγάλους ανθρώπους να είναι συγκεντρωμένοι όλοι μαζί σ’ έναν κλειστό χώρο».
«Ναι, πες μας και μεγάλες τώρα. Καλέ, τι φοβάσαι έτσι, μικρή κοπέλα; Εξάλλου έχω πάρει τα μέτρα μου. Θυμάσαι αυτό το τσεμπέρι με τα φλουριά, της γιαγιάς μου το νυφιάτικο, που σταυρώνει στο κεφάλι και στον λαιμό; Αυτό θα φορέσω. Θα βάλω και τα μάλλινα τα ροζ τα γάντια που μου είχε πλέξει η συννυφάδα μου η Τούλα τα Χριστούγεννα και… ποιος φοβάται τον καρανοϊό, κοραναϊό, πώς τον λένε…»
«Εγώ πάντως θα έλεγα να μην πάτε, ανάψτε το καντηλάκι στο σπίτι και καθίστε όμορφα κι ωραία. Σας παρακαλώ πολύ! Για να ’ναι ήσυχα τ’ αποθαμένα σας!»
«Ναι, βρε παιδάκι μου, αλλά πώς θα περάσει η ώρα μέχρι να βγει αυτός ο άγιος άνθρωπος ο Τσιόδρας να μας πει τα νέα;»
«Ααα, θα σας δώσω εγώ να διαβάσετε για κάτι άλλους αγίους, τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη και τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη».
«Ε άμα να ’ναι έτσι…»
«Έτσι είναι… έτσι… φοράω μάσκα και γάντια, από αυτά του πεταμού, τα πλαστικά, και έρχομαι στην πόρτα σας».
