Ο Θάνος Κονδύλης γράφει για το «ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΜΦΙΠΟΛΗ»

Αρχαία Αμφίπολη, 5ος αιώνας π.Χ. Πρόκειται για την ξακουστή αποικία των Αθηναίων στη Μακεδονία, η οποία, μαζί με την Ηιόνα, το επίνειό της στο Αιγαίο, έμελλε να γίνει σημαντική ναυτική βάση μιας ελληνικής αυτοκρατορίας, αυτής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η συγκλονιστική όμως ιστορία της ξεκινάει πριν από 5.000 χρόνια και φτάνει στη σύγχρονη εποχή, όπου οι ανασκαφές έφεραν στο φως όχι μόνον την αρχαία πόλη αλλά και τα νεκροταφεία της με τα πλούσια κτερίσματα, κυρίως δε τον περίφημο τύμβο στη θέση Καστά, λίγα χιλιόμετρα βόρεια της αρχαίας πόλης − η είδηση των ευρημάτων της ανασκαφής του τύμβου ταξίδεψε στα πέρατα του κόσμου.

Σπάνια η λογοτεχνία έχει ασχοληθεί με άλλες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας πλην της Αθήνας, και ίσως της Σπάρτης. Το μυθιστόρημά μου με τίτλο ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΜΦΙΠΟΛΗ είναι το πρώτο στο είδος του που καταπιάνεται με την περιώνυμη πόλη την εποχή που οι Αθηναίοι την αποίκισαν. Ως αρχαιολόγος και ιστορικός ο ίδιος, αλλά και ως πεζογράφος, καταπιάστηκα με το θέμα επιδεικνύοντας σεβασμό στην ιστορία και αξιοποιώντας τη λογοτεχνική μου έμπνευση.

Ήρωάς μου είναι ο δικαστής του Αρείου Πάγου, ο Αθηναίος Αλέξανδρος, γνωστός ήδη και από το βιβλίο μου Έγκλημα στην Αρχαία Ολυμπία. Τώρα ο Αλέξανδρος ταξιδεύει στην Αμφίπολη με εντολή του Περικλή, για να ελέγξει το δικαστικό της σύστημα. Όμως, τυχαία, πέφτει πάνω σ’ ένα πολλαπλό έγκλημα, μια απίστευτη σειρά δολοφονιών που γίνονται σε μια πλούσια εξοχική κατοικία. Καθώς το καθήκον τον καλεί, δε θα διστάσει να αναλάβει την έρευνα της υπόθεσης. Όμως ο Αλέξανδρος δεν υποψιάζεται τον κίνδυνο που απειλεί και τον ίδιο· γιατί ο δολοφόνος τον παρακολουθεί στενά, και ετοιμάζεται να σκοτώσει και πάλι!
Η αρχαία Αμφίπολη ήταν αποικία των Αθηναίων, και ως τέτοια ήταν σχεδόν μια μικρογραφία της Αθήνας, με δημόσια κτίρια, αγορά, πλατείες, ναούς και τείχη. Μέσα στην πόλη μπορούσε να βρει κανείς λογιών λογιών ανθρώπους, από αριστοκράτες μέχρι απλούς μεροκαματιάρηδες και από ελεύθερους πολίτες μέχρι δούλους. Έξω από την πόλη, στην εύφορη πεδιάδα, υπήρχαν απέραντα κτήματα, αλλά και τα κοντινά ορυχεία του Παγγαίου, τα οποία στήριζαν οικονομικά στην πόλη. Τέλος, το λιμάνι της, η Ηιόνα, ήταν ο βασικότερος πυλώνας πλούτου της πόλης.
Γράφοντας για την Αμφίπολη προσπάθησα να περάσω στους αναγνώστες την αγάπη μου για την ιστορία της πατρίδας μας. Πρώτα ως επιστήμων και μετά ως λογοτέχνης, φρόντισα ώστε το ιστορικό στοιχείο –συμπεριλαμβανομένου, φυσικά, και του τάφου του γνωστού τύμβου Καστά− να ενταχθεί αρμονικά και ομαλά στο λογοτεχνικό κείμενο.

Λοιπόν, το βιβλίο τούτο κυριολεκτικά αναπνέει στους ρυθμούς και τους ήχους της αρχαίας Ελλάδας. Στις σελίδες του αναδύεται από το παρελθόν η ΑΡΧΑΙΑ ΑΜΦΙΠΟΛΗ τυλιγμένη στην αχλή του μυστηρίου που έπλεξα ως μυθιστοριογράφος, θέλοντας έτσι με τον δικό μου τρόπο να αναβιώσω την ιστορία της και να την παρουσιάσω στον σύγχρονο Έλληνα αναγνώστη ως την πόλη-σύμβολο που ποτέ δεν έσβησε από τις καρδιές μας. μία θαυμαστή ψηφίδα του αρχαίου ελληνικού κόσμου.